منو ببخش...

زيبا من چيا بگم عاشقي باورت ميشه؟

تو كه خيلي بهتر ازما اين چيزا سرت ميشه

چشماي ناز تو كه وا ميشه آفتاب ميزنه

تازه وقتي تو بگي صورتشو آب ميزنه

من بگم دوست دارم با چه رقم يا عددي

تو كه بينهايتو قشنگتر از من بلدي

مژه هات شعر بلند ناتموم به خدا

عاشق كسي شدن جز تو حرومه بخدا

با غمت هزار تا خنجر تو دلم فرو ميره

ماه اگه برق چشاتو ببينه از رو ميره

زيبا چشم تو اگه با روياهام قهر كنه

آسمون دلش ميخواد شهر و پراز ابر كنه

چقدر اسمتو نوشتم روي صخره و سنگ

چقدر كشته من واون دوتا چشماي قشنگ

گفتي فاصله است ميون من و روياهام با تو

باشه اما نميدم هرگز به هيچ كسي جاتو

زيبا اسمت كه مياد بدجوري ديوونه ميشم

ولي گفتي قصه شو كه نميشه بياي پيشم

زيبا تو فرشته اي اهل يه جايي تو بهشت

نميشه هم عاشق تو بود و هم واست نوشت

از حسوديم نميشه بسپارمت دست خدا

جام چقدر مشخصه تو نقشه ي ديوونه ها

زيبا آتيش ميزنه دل منو اخماي تو

نكنه اضافه شن با عشق من زخماي تو

زيبا ناز كن كه چشات ناز خريدني داره

اون چشات كلي ستاره هاي چيدني داره

مال هيچ كسي نشو چون اينجاها فرشته نيست

عشق و عاشقيا تلخ مثل گذشته نيست

گفتي فاصله است ميون فكرمو, حقيقته

كاشكي داشتم يه ذره فقط يه كم لياقته

تشنه بودم واسه ي شنيدنه يه دنيا حرف

تو يه كم گفتي بعدش دوباره سكوت و برف

جاي برفا روي كاغذ ميشه نقطه چين گذاشت

حرف تو بشه بايد اين قلمو زمين گذاشت

عمريه موندم توي مصراع اول چشات

فقط اين فعلو بلد شدم كه ميميرم واسه برات

اگه بين همه توي دنياي ما جنگ بشه

عشق من محاله به عشق تو كمرنگ بشه

اگه باورت نشد بذار زمان نشون ميده

جواب سوالاي سختو هميشه اون ميده

تو دوسم نداشته باش بازم قشنگه عالمت

زيبا كاري اگه كردمو تو رنجيدي ببخش

دنيا بايد بدونه تو فرشته اي, پس بدرخش...

این شعر تقدیم به عاشقانی که عشقشونو دوست داشتن ولی هرگز...